Geen JHWH – Jehovah – in het Griekse Nieuwe Testament!

Geen JHWH – Jehovah – in het Griekse Nieuwe Testament! In de wachttorengenootschap-vertaling van het Nieuwe Testament staat 237 keer de Naam Jehovah afgedrukt. Daarmee is – wat voorheen de Nieuwe Wereldvertaling (NWT) heette – de enige bijbelvertaling ter wereld waarin in het Nieuwe Testament het Hebreeuwse Tetragrammaton JHWH (Jehovah of Jahweh) staat.

Onzinnige beweringen

De Jehovah’s Getuigen zijn er trots op dat ze deze Hebreeuwse Naam “hersteld” hebben in het Nieuwe Testament. Men gebruikt het maar wat graag bij hun herhaalde bewering dat God hen als enige “kanaal Gods” ter wereld zou gebruiken bij de uitleg en verspreiding van Zijn Woord. Een absoluut onzinnige bewering natuurlijk, evenals de mening dat de Hebreeuwse Naam Jehovah in het Griekse Nieuwe Testament op schrift genoteerd zou moeten worden.

God de Auteur schrijft: Kurios

In de Griekse grondtekst staat echt niets anders dan “Kurios” (= Heer). De Hebreeuwse Godsnaam komt er eenvoudigweg niet in voor en hoeft dus helemaal niet “hersteld” te worden. Als we gewoon accepteren dat God de Auteur van de Bijbel is, dan zouden we ook accepteren dat Hij het Nieuwe Testament in het Grieks, de gangbare wereldtaal van die dagen, heeft laten opschrijven. Mede als vervulling van deze profetie in Jesaja 28 : 11:

Daarom zal Hij door belachelijke lippen, en door een andere tong tot dit volk spreken;

De HEERE (Jehovah) kondigt hier aan dat er een tijd zou komen dat Zijn Woord niet meer door het daartoe aangestelde volk Israël gesproken zou worden, maar via een andere weg, een “andere tong”, ook “belachelijke lippen” genoemd. Het in het Grieks laten opschrijven van het Nieuwe Testament, terwijl de eigenlijke taal van de Bijbel Hebreeuws is, hoewel dat in die tijd niet meer of nauwelijks nog gesproken werd, is een onderdeel van die “andere tong”.

De vertalingen van Kurios in de context

Het Griekse “Kurios” betekent “Heer”. Uit de context moet vervolgens blijken welke heer of Heer er bedoeld wordt. Bijvoorbeeld in Mattheüs 10 : 24, Statenvertaling:

De discipel is niet boven den meester, noch de dienstknecht boven zijn heer. (Grieks: Kurios)

Hier gaat het om een “menselijke heer”, in de zin van een meester die boven zijn dienstknecht staat. In Mattheüs 1 : 22, waar ook “Kurios” staat, gaat het overduidelijk over Jehovah, want die sprak in het hier aangehaalde vers: Jesaja 7 : 24.

En dit alles is geschied, opdat vervuld zou worden, hetgeen van den Heere gesproken is, door den profeet, zeggende: …

Bedenk echter dat de Auteur van de Bijbel – God Zelf – de Hebreeuwse Naam Jehovah (JHWH) hier níet liet opschrijven. Als Hij dat gewild had, dan had die Naam er ongetwijfeld in het Hebreeuws in gestaan, maar dat wilde Hij kennelijk niet… Daar tegenin gaan en het toch anders doen, is niets anders dan dwaze hoogmoed.

Jezus op aarde wordt aangesproken met Heere

Ook Jezus wordt in de Griekse grondtekst aangesproken of benoemd met “Kurios”, vertaald in de Statenvertaling met Heere als Zijn Naam daarop volgt, of Heer, als Zijn Naam er niet op volgt, maar Hij wel bedoeld wordt. In ieder geval wordt het geschreven met een hoofdletter H, om Zijn hogere positie aan te geven. Dat past bij de Naam Jezus (= “Jehovah redt” of “Jehovah is redder”), waarmee gezegd wordt dat de naar de aarde afgedaalde Jezus van Nazareth, Jehovah uit de hemelen is. Lukas 24 : 3:

En ingegaan zijnde, vonden zij het lichaam van den Heere Jezus niet.

Jezus is Jehovah

In Johannes 4 : 1-3 heeft de Statenvertaling “Heere” als vertaling van “Kurios”.

Als dan de Heere verstond, dat de Farizeeën gehoord hadden, dat Jezus meer discipelen maakte en doopte dan Johannes; 
(Hoewel Jezus zelf niet doopte, maar Zijn discipelen),
Zo verliet Hij Judea, en ging wederom heen naar Galilea.

Hier wordt gewoon de Naam Jehovah bedoeld (maar er staat “Kurios”), in de textuele context van Jehovah, Die het over Jezus heeft. Vers 2 is een bijzin op het tweede gedeelte van vers 1. De “Hij” in vers 3 is textueel gezien “de Heere” uit vers 1. Uiteraard is dat ook Jezus uit vers 1B en vers 2. Jezus is Jehovah! (Zie “Jehovah en Jezus is 1“)

Heere Jezus Christus

Na de Evangeliën, dus ná de opstanding van de Heere Jezus, komt de uitdrukking “Heere Jezus Christus” aan de orde (84 bijbelteksten in het NT). Zeer terecht, want met Zijn opstanding ontving de Here Jezus de titel “Christus” (Messias / Gezalfde) en érfde (dat kan alleen als de Erflater sterft…) Hij de “vrijgekomen” Naam Jehovah (de Erflater). De apostel Paulus zegt daarover in Hebreeën 1 : 4:

Zoveel treffelijker geworden dan de engelen, als Hij uitnemender Naam boven hen geërfd heeft.

Het staat ons dus geheel vrij om voor “Kurios Jezus Christus” te lezen: “Jehovah Jezus Christus” of zoals de vertaling heeft: “Heere Jezus Christus”.

Zonder uitzondering: Kurios

Dus: altijd – zonder uitzondering – staat er in het Grieks van het Nieuwe Testament: “Kurios”. Voor de goede lezer is het uit de context geen probleem te weten over wie – of Wie – het gaat.

De volledig Godsnaam in deze tijd: Jehovah Jezus Christus

Aangezien het wachttorengenootschap (WTG) Hebreeën 1 : 4 niet accepteert, gebruikt men de volledige Godsnaam sinds de opstanding van de Here Jezus helemaal niet. “Jehovah Jezus Christus” of “Heere Jezus Christus”, erkent men niet en gebruikt men niet. Maar hoe zit het dan met de vertaling van de teksten waarin de Griekse grondtekst “Kurios Jezus Christus” staat? Op welke wijze is dat in de bijbelvertaling van het wachttorengenootschap terecht gekomen?

Dat heeft men als volgt opgelost. Men schrijft dan subtiel, zodat het niet zo opvalt, maar niettemin is het vals: “Heer Jezus Christus”. Daar zit één letter minder in, dan in “Heere”. Het geeft het WTG echter de mogelijkheid om het woord hier te gebruiken in de zin van “Heer” als zijnde de hogere in de verhouding tussen Jezus Christus en de mens in kwestie. Uiteraard is dat zo, maar het doet af aan wat er werkelijk staat en dat is de volledig Godsnaam in deze tijd: “Jehovah Jezus Christus”.

Het is een doorzichtige (helaas voor de JG-leden niet) manier om de Schrift aan te passen aan de eigen leer, die in dit verband luidt: Jehovah is de Naam van de Ene God. Jezus Christus is Zijn biologische zoon en is daarmee niet God Zelf. Het wachttorengenootschap ontkent ten stelligste dat de opgestane Jezus Christus God Zelf is en daarvoor durft men zelfs de Bijbel aan te passen aan die eigen valse leer. Je moet maar durven…

Wachttorengenootschap gebruikt alleen de Naam Jehovah

Het WTG en de Jehovah’s Getuigen, gebruiken dus alléén de Naam “Jehovah” voor de Ware God, de Schepper aller dingen. En dat moet dan vervolgens “bewezen” worden in de Bijbel. Normaal gesproken lukt dat van geen kanten en daarom is de wachttoren-bijbelvertaling op talloze plaatsen aangepast. Wie niet oplet, gaat daarin mee en staat daarmee blijvend op het verkeerde been. Zeker als men ook nog eens alleen de wachttorengenootschap-lectuur raadpleegt.

Wie gewoon goed Bijbelstudie doet, uit een niet op een dergelijke manier aangepaste vertaling, en de grondtekst waar nodig raadpleegt, weet echter wel beter. Wie kennis heeft van de Bijbel zelf, en hoe die tot stand gekomen is en voor ons door alle eeuwen heen bewaard is gebleven, weet bijvoorbeeld dat het WTG volledig onterecht de Hebreeuwse Naam Jehovah plaatst in de Griekse geschriften van het Nieuwe Testament.

In geen enkele oorspronkelijke grondtekst van het Nieuwe Testament wordt het JHWH gevonden! Het staat er gewoon niet in! Zie daarvoor o.a. hoofdstuk 4 van “Het ontstaan van de Bijbel”.

Wachttorengenootschap zocht “bewijs” voor “herstel” Naam Jehovah

Het wachttorengenootschap was op zoek naar bewijs ter legitimatie van het “herstel” van de Naam Jehovah in het Nieuwe Testament. Dat is er niet, maar men wil toch wat aandragen en daartoe richt men zich op de Septuaginta. Dat is de Griekse vertaling van het Oude Testament. Alsof dit werk, speciaal gemaakt voor de Joden die al heel lang buiten Judea woonden en het Hebreeuws in de praktijk niet meer spraken, het enige zou zijn. Bovendien wordt het daarmee een te grote waarde toegekend; het is en blijft een vertaling.

De oorspronkelijke grondteksten, die er in aanzienlijke aantallen zijn, laat het wachttorengenootschap buiten beschouwing. Dat is ook een methode… gewoon niet noemen wat niet goed uitkomt…

Voorwoord Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures

Dat blijkt uit het voorwoord van de “Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures” (KIT). Deze vertaling in het Engels is niet meer in boekvorm verkrijgbaar bij het WTG. Begrijpelijk, want uit een vergelijk tussen het Grieks, de Engelse vertaling eronder en hoe de tekst in de Nieuwe Wereldvertaling is terecht gekomen, wordt duidelijk waar en hoe het wachttorengenootschap teksten aangepast heeft aan de eigen leer. Via de bovenstaande link is dat nog echter wel terug te vinden.

Het WTG durft met droge ogen te beweren (zie verderop: Voorwoord KIT)) dat er met “de originele tekst van de christelijke Griekse Geschriften is geknoeid“. Dat denk ik ook wel…, want het wachttorengenootschap heeft inderdaad ontzettend geknoeid met de oorspronkelijke tekst. Schandalig veel zelfs! Anderen daarentegen zeker niet, zoals goed blijkt uit het eerder aangehaalde boek “Het ontstaan van de Bijbel“.

Als het gaat om de vele Griekse handschriften van het Nieuwe Testament is dit een aperte leugen: “Ergens in de tweede of derde eeuw G.T. werd het Tetragrammaton (YHWH, of JHVH) uit de Griekse tekst geëlimineerd…” Dat is niet zo als het gaat om originele gevonden handschriften in de Griekse grondtekst. Dat is dus niet hetzelfde als de Septuaginta. Die bevindt zich niet op het niveau van de grondtekst, maar op het niveau van vertaling van die grondtekst. Dat mag niet gelijk gesteld worden met elkaar, zoals het WTG wel doet in hun voorwoord op de vertaling.

Pas op voor de organisatie van Jehovah’s Getuigen!

Ook waar het gaat om het hoogste wat er is: Gods Woord, de Bijbel, luidt onze oproep: Pas op voor de organisatie van Jehovah’s Getuigen. Op slinkse wijze probeert men uw denken ook op dit gebied om te buigen ten bate van het wachttorengenootschap. Trap er niet in!

Voorwoord KIT

Het voorwoord van de KIT bevat onder andere deze paragraaf op pagina 10-12, (vertaald in het Nederlands):

HET HERSTELLEN VAN DE GODDELIJKE NAAM JEHOVAH

Het bewijs is dat er met de originele tekst van de christelijke Griekse Geschriften is geknoeid, hetzelfde als met de tekst van de LXX. * (Zie App 1a, b.) Ergens in de tweede of derde eeuw G.T. werd het Tetragrammaton (YHWH, of JHVH) uit de Griekse tekst geëlimineerd door kopiisten die de goddelijke naam niet begrepen of waardeerden, of die er een afkeer van ontwikkelden. mogelijk onder invloed van antisemitisme. In plaats van JHWH (of JHVH) vervingen zij de woorden Ky’rios, ‘Heer’, en Theos’, ‘God’.

Wat moet de moderne vertaler met het oog hierop doen? Heeft hij het recht of de bevoegdheid om de goddelijke naam, Jehovah, in een vertaling van de christelijke Griekse Geschriften op te nemen? In de LXX zijn de Griekse woorden Ky’rios en Theos’ gebruikt om de kenmerkende naam van de Allerhoogste Godheid te verdringen. Elk alomvattend Grieks-Engels woordenboek vermeldt dat deze twee Griekse woorden zijn gebruikt als equivalenten van de goddelijke naam. Daarom heeft de moderne vertaler het recht de goddelijke naam te gebruiken als equivalent van die twee Griekse woorden, dat wil zeggen op plaatsen waar de schrijvers van de christelijke Griekse Geschriften citeren verzen, passages en uitdrukkingen uit de Hebreeuwse Geschriften of uit de LXX waar de goddelijke naam voorkomt.

Door de eeuwen heen zijn er veel vertalingen van delen of van alle christelijke Griekse Geschriften in het Hebreeuws gemaakt. Dergelijke vertalingen, in dit werk aangeduid met “J” met een hoger nummer, hebben op verschillende plaatsen de goddelijke naam in de christelijke Griekse Geschriften hersteld. Ze hebben de goddelijke naam niet alleen hersteld toen ze citaten uit de Hebreeuwse Geschriften tegenkwamen, maar ook op andere plaatsen waar de teksten om een dergelijk herstel vroegen.

Hoe kunnen moderne vertalers bepalen wanneer de Griekse woorden Ky’rios en Theos’ als de goddelijke naam moeten worden weergegeven? Door vast te stellen waar de geïnspireerde christelijke schrijvers uit de Hebreeuwse Geschriften hebben geciteerd. Vervolgens moeten ze teruggaan naar de Hebreeuwse tekst om vast te stellen of de goddelijke naam daar voorkomt. Op deze manier kunnen zij de identiteit bepalen die aan Ky’rios en The.os moet worden gegeven, en op passende wijze gebruik maken van de persoonlijke naam.

Om te voorkomen dat we de grenzen van een vertaler op het gebied van de exegese overschrijden, hebben we geprobeerd uiterst voorzichtig te zijn bij het weergeven van de goddelijke naam, waarbij we altijd zorgvuldig de Hebreeuwse Geschriften als achtergrond in aanmerking nemen. We hebben gezocht naar enige overeenstemming met ons in de Hebreeuwse versies die we hebben geraadpleegd om onze weergave te bevestigen. Van de 237 keer dat we Jehovah’s naam in de hoofdtekst van onze vertaling hebben hersteld, is er dus slechts één geval waarin we geen steun of overeenstemming vinden in een van de Hebreeuwse versies. Maar in dit ene geval, namelijk in 1 Korintiërs 7 : 17, ondersteunen de context en de daarmee samenhangende teksten krachtig het herstel van de goddelijke naam.

Hoewel velen geneigd zijn de uitspraak ‘Jahweh’ als de correctere manier te beschouwen, hebben wij de vorm ‘Jehovah’ behouden omdat mensen er al eeuwenlang bekend mee zijn. Bovendien behoudt het, net als andere vormen, de vier letters van de goddelijke naam, JHWH (of JHVH).

Wij prijzen ons gelukkig dat wij het voorrecht hebben deze herziening van The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Geschriften in het belang van bijbelonderwijs te mogen presenteren, in deze tijd van de dageraad van een rechtvaardige ‘nieuwe hemel en een nieuwe aarde’, waar de naam van de De Auteur van de Heilige Schrift door iedereen bekend en geëerd zal worden. We zullen dankbaar zijn als het velen naar het juiste schriftuurlijke begrip en juist handelen leidt in deze kritieke tijd waarin “een ieder die de naam van Jehovah aanroept, zal worden gered.” – 2 Petrus 3 : 13; Handelingen 2 : 21.

Nieuwe Wereld bijbelvertaalcommissie

1 januari 1985, New York, NY

* LXX = Septuaginta, de Griekse vertaling van het Hebreeuwse Oude Testament.

Geen JHWH – Jehovah – in het Griekse Nieuwe Testament!

Geen JHWH – Jehovah – in het Griekse Nieuwe Testament!